I siste nummer av “Rett på sak”, eit magasin utgitt av Domstoladministrasjonen, er heile åtte sider via temaet “klart språk i domstolane”. – Er det mulig å skrive klare og forståelige juridiske tekstar som også er tilstrekkelig presise?, spør magasinet, og svaret frå både språkvitarar, journalistar og juristar er eit einstemmig ja!
“En godt skrevet dom er skrevet så enkelt at flest mulig forstår den, med minst mulig anstrengelser, samtidig som det ikke går ut over kravet til juridisk presisjon”, seier høgsterettsdommar Kirsti Coward i reportasjen “Norske dommere er opptatt av språk”. Men sjølv om dommarane er opptekne av språk, understreker fleire at klarspråk må komme på dagsorden i langt større grad enn no, fordi det stadig står att mykje arbeid på området, kanskje særlig når det gjeld yngre juristar: “Enkelte lærebøker og gamle tradisjoner på arbeidsplassen bidrar til at unge jurister opprettholder et gammelmodig språk”.
I tillegg til fleire intervju med juristar, ein kommentar frå journalist Inge D. Hansen og ein kronikk med tittelen “Klart språk = dårlig jus?”, kan ein i magasinet lese om Hovrätten for Västra Sverige, som i år vann den svenske klarspråksprisen for ein særdeles velskreven dom. I dommen vart både bilete og punktlister tatt i bruk for å framstille eit komplisert innhald på ein forståelig og klar måte, og i reportasjen fortel lagdomar Björn Ôstman korleis domstolen etter kvart har fått ny innsikt om kva godt språk eigentlig handlar om:
«Tidligere var vi opptatt av hva som var korrekt språk og korrekt svensk. I arbeidet med å få et bedre språk i dommene har vi nå fått inn brukerperspektivet. Vi har innsett at dommene må være begripelige for den vanlige leser. Dermed må vi hele tiden tenke på hvem skriver vi for og hva som er et forståelig språk for dem.»